Toen ik meer dan een jaar geleden aan mensen in onze omgeving vertelde wat de plannen waren (d.w.z. onze carrières vaarwel zeggen, ons te bekeren van een leven dat op onszelf gericht was), was dit toch wel de meest lastige vraag om te beantwoorden: Hoe denk je rond te komen?

Ik lees zelf al jaren boeken over mensen die soortgelijke stappen hebben gezet – en ik zag duidelijk een rode draad in al die verhalen. Namelijk dat God altijd weer voor oplossing zorgt. Linksom of rechtsom, zodat er voldoende te eten is, (onverwachte) rekeningen betaald kunnen worden, de huur betaald kan worden, etc.

Jezus zegt hier het een en ander over:

Maak je geen zorgen over jezelf en over wat je zult eten of drinken, noch over je lichaam en over wat je zult aantrekken. Is het leven niet meer dan voedsel en het lichaam niet meer dan kleding? Kijk naar de vogels in de lucht: ze zaaien niet en oogsten niet en vullen geen voorraadschuren, het is jullie hemelse Vader die ze voedt. Zijn jullie niet meer waard dan zij? Wie van jullie kan door zich zorgen te maken ook maar één el aan zijn levensduur toevoegen? En wat maken jullie je zorgen over kleding? Kijk eens naar de lelies, kijk hoe ze groeien in het veld. Ze werken niet en weven niet. Ik zeg jullie: zelfs Salomo ging in al zijn luister niet gekleed als een van hen. Als God het groen dat vandaag nog op het veld staat en morgen in de oven gegooid wordt al met zo veel zorg kleedt, met hoeveel meer zorg zal hij jullie dan niet kleden, kleingelovigen? Vraag je dus niet bezorgd af: “Wat zullen we eten?” of: “Wat zullen we drinken?” of: “Waarmee zullen we ons kleden?” – dat zijn allemaal dingen die de heidenen najagen. Jullie hemelse Vader weet wel dat jullie dat alles nodig hebben. Zoek liever eerst het koninkrijk van God en zijn gerechtigheid, dan zullen al die andere dingen je erbij gegeven worden. Maak je dus geen zorgen voor de dag van morgen, want de dag van morgen zorgt wel voor zichzelf. Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen last. (Mat 6)

Toen de woorden van Jezus meer voor me begonnen te leven, doordat ik zieken zag genezen door gebed, dacht ik: wat heeft Jezus allemaal nog meer gezegd? Als dit deel echt is en werkt in mijn eigen leven, dan moet de rest ook werken!

Het vreemde is natuurlijk dat ik altijd al in Jezus geloofd hebt, alleen had ik gewoon niet in de gaten dat het de bedoeling was dat ik een ‘discipel’ zou zijn en niet gewoon een ‘christen’ of ‘christelijk’. Da’s nogal een verschil. Want discipel zijn betekend dat Jezus het tegen mij heeft als hij tegen zijn discipelen spreekt. Ik weet dat sommigen het hier mee oneens zijn. Maar de Bijbel is glashelder. Het blijft bijzonder hoe we de Bijbel lezen! Onderstaande tekst, die Jezus sprak tegen zijn twaalf discipelen, is voor veel mensen heel bekend, maar let op het gedeelte wat doorgestreept is!

selectief

Ga op weg en maak alle volken tot mijn leerlingen.” – heel bekend! Ook wel de ‘Grote Opdracht’ genoemd.

Ik ben met jullie, alle dagen, tot aan de voltooiing van de wereld” – bekende tekst! Wordt veel gebruikt.

Maar wat is precies datgene wat aan alle volken moet worden verteld? Onder andere dat ze zich moeten houden aan alles wat Jezus aan deze twaalf heeft opgedragen! Er staat ook een termijn bij: het begon toen Jezus deze woorden uitsprak en gaat door tot aan de voltooiing van de wereld! Dit is nu nog actueel.

Dus op basis van uitspraken van Jezus, maar ook door getuigenissen van anderen, hebben we besloten deze stap te zetten. Dit ging er destijds door me heen: we heb geen speciale ‘roeping’ ervaren om in dit leven te stappen. Geen droom, geen profetie, of iets dergelijks. Het waren vooral deze woorden van Jezus die me hebben overtuigd dat het ook voor ons moet werken. Sterker nog: als het niet zou werken, kan ik er net zo goed mee stoppen.. het moet werken! Want anders zou het allemaal niet waar zijn wat Jezus zegt..

En destijds, een jaar geleden, heb ik me ook voorgenomen: als dit voor ons werkt, dan werkt het voor iedereen! Want we baseren ons puur op de Bijbel en niet op een speciale roeping. De Bijbel laat zien dat alle gelovigen automatisch geroepen zijn, namelijk om het goede nieuws waar Jezus mee kwam aan alle volken van de wereld bekend te maken!

oude_bijbel

De praktijk

We wilden stappen zetten, maar ons werk en de tijd dat dat kostte stond dat in de weg. Dus dat moest opgelost worden! En uit de Bijbel begrepen we dat het mogelijk moest zijn om te leven op een manier waarbij we het Koninkrijk voorop zetten en dat onze Vader dan voor de rest zou zorgen.

Hoe deden we dit in de praktijk?

Allereerst hebben we onze financiën zo goed mogelijk op orde gebracht. We wilden namelijk niemand benadelen en door onze stappen in de schulden terechtkomen. Ons huis stond namelijk ‘onder water’. Maar we hadden wel redelijk veel spaargeld. Het leek ons niet verstandig om het spaargeld helemaal ‘op te eten’, want goed beschouwd hebben we dat geld helemaal niet, omdat ons huis minder waard is dan de hoogte van onze hypotheek. Daarom hebben we eerst een groot deel van ons spaargeld gebruikt om de hypotheek naar beneden te krijgen zodat de waarde van het huis overeenkwam met de hyphotheekschuld. We hielden iets van 8.000 euro spaargeld over.

Vervolgens heb ik mijn baan opgezegd en daarna nog een bezuinigingsronde doorgevoerd. Overbodige verzekeringen opgezegd, Kabel TV en internet omgezet in goedkoper ADSL (zonder TV) abonnement. Met Evelyns’ salaris zouden we ongeveer 200 euro in de maand overhouden als de vaste lasten eraf waren.. niet erg veel voor een gezin met kinderen, auto, eigen huis en kat! Maar samen met het spaargeld, konden we het wel een tijdje uithouden. En dat idee vond ik wel prettig, niet meteen helemaal het diepe in, maar nog wat tijd om te wennen aan deze nieuwe manier van leven.

Toch herinner ik me dat in de eerste week nadat ik geen werk meer had, een paniek mij overviel. Ik zag een aantal onvoorziene afschrijvingen van mijn bankrekening en ik dacht: het geld gaat er zo toch wel heel snel door zo! Waar ben ik aan begonnen!? Gelukkig duurde dat niet langer dan een dag. Ik besloot te gaan bidden en God te vertrouwen en het gevoel van volkomen rust en onbezorgdheid over al deze dingen kwam al snel terug. Dat gevoel is al die tijd gebleven. We hebben nooit een slapeloze nacht gehad om financiën.

Compassion

We gaven altijd een redelijk deel van ons inkomen aan goede doelen en zijn in de loop van jaren steeds meer gaan geven. We hielden zo’n beetje 10% aan. In 2014 gaven we een kleine 400 euro per maand weg. Ik heb dit allemaal stopgezet, behalve de sponsoring van onze 4 kinderen van Compassion. Het gaat hier om kinderen die afhankelijk zijn van onze steun en we vonden niet dat zij de dupe mochten worden van onze onderneming. Het ging dan om ongeveer 120 euro per maand. Verder leek het me een mooi om te kunnen zeggen dat je zonder inkomen 4 kinderen kunt sponsoren 🙂 Als aanmoediging voor mensen met een vast inkomen die denken dat het sponsoren van 1 kind te duur zou zijn ;-)!

Tegenvaller

Na een maand of 4 was onze spaarrekening al flink geslonken. Op een gegeven moment besloot Evelyn ook haar baan op te zeggen. Dat werd mogelijk omdat iemand ons huis ging huren, zodat wij naar Denemarken konden. Maar twee weken voor ons vertrek, kwam de aankomende huurder langs en vertelde ons dat de huur niet door kon gaan! Dat was een teleurstelling voor ons, want we hadden op dat moment geen enkel inkomen meer en moesten toch iedere maand 1200 euro betalen aan woonlasten. De hele onderneming stond ineens op losse schroeven en er hing een financieel drama boven ons hoofd. We besloten te bidden en er kwam opnieuw die enorme rust en onbezorgdheid over ons heen. Op de een of andere manier wisten we gewoon dat de aankomende huurder toch het huis zou gaan huren – we zeiden tegen elkaar: ‘Hij gaat erop terug komen!’. Inderdaad belde hij 2 dagen later met de mededeling dat hij toch wilde gaan huren. Dus dat kwam helemaal goed!

In Denemarken

In Denemarken huurden we een ruimte in het Jesus Hotel voor 400 euro per maand. Verder ontvingen we geen inkomen. Je kunt je afvragen waarom we voor niks werkten, maar ook nog huur betalen? Dit omdat de organisatie van Torben niet rijk is. Er is geen spaarpot, dus alles wat er in komt gaat er meestal dezelfde maand nog uit. Toch moet er huur betaald worden voor de gebouwen en zijn er allerlei onkosten, dus daarom draagt iedereen naar vermogen bij. We vonden dat zelfs wel een fijn idee, want we willen niet afhankelijk zijn van een organisatie maar van God. We hadden voor we vertrokken ook besloten om het niemand te vertellen als we in geldnood zouden komen of iets nodig hadden, dan alleen aan God.

Ondertussen kregen we spontane giften van familie en vrienden, waardoor we gewoon heel normaal konden leven. We hebben iedere maand deze huur kunnen betalen.

Blut

Toen we een keer van Denemarken naar Nederland gingen voor een kort bezoek, was ons spaargeld al lang op. In die tijd hadden we net een huis gekregen, waar we ondertussen naar waren verhuisd, maar we hadden geen idee hoe we bijvoorbeeld gordijnen voor de ramen konden hangen. We hadden precies genoeg geld voor brandstof om Denemarken weer te bereiken. Maar we waren nog maar net weer in Denemarken en we kregen een aantal giften uit onverwachte hoek. Een onbekende schonk ons een paar honderd euro. Iemand uit Noorwegen die we nog nooit ontmoet hebben, nam contact op en vroeg om mijn bankrekening nummer. Hij stortte een groot bedrag op onze rekening. Er kwam genoeg binnen om alle noodzakelijke dingen te kopen voor het huis en om eten te kopen.

Steeds genoeg..

En zo is het steeds verder gegaan. Iedere keer als het geld bijna op is, komt er weer wat binnen. En steeds op verschillende manieren! Soms in de vorm van eten, of spullen. Soms contact geld, soms een storting op onze rekening.

Op een gegeven moment zijn we zelfs weer terugverhuisd naar ons huis in Nederland. Dat huis hadden we allang opgegeven als ’te duur’ voor deze levensstijl. Maar toen ik (Robbert) een keer aan het bidden was en zei: ‘We willen terug naar Nederland, maar waar kunnen we wonen? Laat ons een geschikt huis zien. Of moeten we terug naar ons eigen huis? En die dan verkopen.. of…?’ en ik merkte dat God zei: ‘Maak je druk om de belangrijke dingen, het Koninkrijk van God. Ik zorg wel voor die kleine dingen‘.

Kleine dingen! Voor God zijn dit de kleine dingen! We zijn toen weer terugverhuisd naar onze ’te dure’ woning in Emmen en daar wonen we ondertussen alweer ruim 2 jaar en God blijft voorzien op verschillende manieren.

Onze conclusie is dat het precies volgens verwachting is gegaan – ‘volgens het boekje’. Zoals Jezus heeft gezegd dat het zou gaan, in de Bijbel.

Is dit leven voor iedereen?

Nee, niet voor iedereen. Het is enkel voor Christenen :). Mensen die beweren Jezus te volgen. Dat kan namelijk niet anders, want het zijn beloftes die de Heer gaf. Het moet dus kloppen. De invulling zal wel voor iedereen verschillend zijn – het maakt natuurlijk wel verschil of je jong of oud bent, kinderen hebt, getrouwd of gescheiden bent, steenrijk bent of schulden hebt.

Er is trouwens ook geen garantie dat het allemaal heel soepel en comfortabel gaat. Paulus schrijft daar ook over in zijn brieven. Ook voor ons is het niet altijd gemakkelijk en ik heb meer tranen gelaten in die beginperiode van deze nieuwe weg, dan ooit eerder in mijn leven. Want het leven is toch flink anders geworden. Toch voel ik me rijker dan ooit! Alles is namelijk mogelijk in dit leven.. het is pittig en mooi tegelijk! Het mooiste is om anderen rijk te zien worden! Als ze Jezus vinden.

Ik wil afsluiten met een tekst uit een boekje wat ik een tijd terug las, die me wel aansprak. Het was voordat we dit leven instapten.

boek

Als gelovigen vertrouwen we de woorden van Jezus als het aankomt op het leven na dit leven! Vrij van oordeel, onderweg naar de hemel. Waarom dan niet alle uitspraken die over dit leven hier gaan ook vertrouwen?

Spreekt dit je aan? Dan hier nog wat meer over dit onderwerp:

Eén reactie

  1. Heel mooi en goed om te getuigen van hoe Hij steeds weer voor ons zorgt. Ik ben gescheiden en eigenlijk vanaf dat moment werd ik me pas bewust van mijn afhankelijkheid van onze hemelse Vader. Ik had een buitenlandse dame ontmoet, die voor haar familie probeerde te zorgen, in onder armoedige omstandigheden in een Oost Europees land wonen. Ik kon haar ellende niet aanzien en voor het eerst in mijn leven gaf God hen (ongezien) een plek in mijn hart. Om een lang verhaal kort te houden: net gescheiden, met nauwelijks genoeg geld om rond te komen zorgde God telkens weer dat in geloof gegeven bijdragen mogelijk zijn. Lang niet altijd even eenvoudig en ondanks geloof en de opgedane ervaringen soms toch overweldigd door de vaak benauwende omstandigheden en dan merk je hoe belangrijk het is om in geloof op Vader te blijven vertrouwen en alles van Hem te verwachten, omdat Hij precies weet wat je nodig hebt.
    Ken Hem in al je wegen…. Het is echt waar! Ik dank U Vader, voor deze mensen op mijn pad, in Jezus’ naam!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *