Lieve mensen, zo aan het einde van het jaar is het tijd om even terug te blikken over het afgelopen jaar en vooruit te kijken naar het nieuwe jaar. 2023 was voor ons een goed jaar met veel mooie momenten maar ook de nodige uitdagingen. Maar God is altijd goed!
Het jaar begon met het huwelijk van Rodrigo en Sophie, twee lieve discipelen die we tijdens onze reis hebben ontmoet (en zij elkaar). Ik mocht hun huwelijk inzegenen, een hele eer. Ondertussen hebben ze een zoon en wonen ze in Canada. We missen hen wel enorm!
Kort daarna gingen we naar Nederland omdat mijn ouders een huwelijksjubelium hadden. Dit was ook een goed moment om de camper waarmee we oorspronkelijk naar Spanje gekomen waren terug te brengen. We zijn onze broer Johan heel dankbaar dat we hem al die tijd mochten lenen! Ik ging samen met Thijs en Maarten met de camper, terwijl Evelyn en Ruben en Laurens met het vliegtuig gingen.
We hadden een PTS gepland in de zomer hier in Spanje, maar doordat er te weinig aanmeldingen binnenkwamen hebben we deze moeten annuleren. Onverwachts werden we gevraagd om te helpen bij de PTS in Nederland en zijn we naar Nederland gegaan voor 3 weken. Ook voor Thijs was dit een mooie tijd om betrokken te zijn bij een Nederlandse PTS.
We hebben de enige Evangelische kerk hier in Ronda nu een aantal keer bezocht en daaruit zijn wat contacten gekomen. We mochten bidden voor iemand die al jaren last had van haar voeten, waarna ze genas en Gods nabijheid ervoer. De dominee van de gemeente stond open voor contact en vertelde dat ze vroeger de straat meer opgingen om te bidden met mensen, maar dat dat wat verwaterd was. Kort daarna nam een oude vriendin uit Nederland contact op met zowel ons als met deze zeflde kerk. Ze wilde graag een evangelisatie outreach week voor jongeren uit haar kerk in Spanje samen met ons organiseren. Dus direct na de PTS in Nederland konden we door met deze enorm leuke jongerengroep uit Dronten die neerstrak in Ronda. We hebben een goede tijd samen gehad, al was het soms ook wel wat zwaar want er heerste wat grieperigheid en het is een erg warme periode in de zomer hier! Maar het was goed elkaar te ontmoeten en we bidden dat de jongeren erdoor zijn bemoedigd om Jezus te volgen in het leven van alledag.
We organiseerden ook kickstart weekenden in Malaga (helemaal in het zuiden) en Zaragozo (het noorden) van Spanje. Mensen hoorden het evangelie, werden geactiveerd, gedoopt en aangespoord om Jezus te volgen. Met verschillende deelnemers hebben we contact gehouden en hebben we opnieuw ontmoet op onder andere connectie weekenden die we hebben georganiseerd. Mensen gaan hun weg met God en God leidt hen verder in hun persoonlijke relatie met Hem. God is goed!
In oktober zijn we begonnen met intensiever Spaanse lessen te volgen. In het dorpje hebben we iemand gevonden die Engelse les geeft op het dorpsschooltje en Evelyn kwam met haar in contact en ze blijkt ook Spaanse lessen te geven. Onze oudste twee volgen nu twee keer in de week les bij haar en Evelyn ook.
Voor de twee jongsten waren we aan het bidden voor een mogelijkheid om meer contact te krijgen met andere kinderen en de Spaanse taal te leren (met de kinderen in het dorp klikt het niet zo goed vanwege de taal). Online kwamen we een internationale school tegen in Ronda, dit is een hele kleine montessorischool (totaal 15 leerlingen). We gingen hiervoor bidden, aangezien dit een priveschool is en we dus zelf de kosten hiervoor moeten betalen. Nog diezelfde dag kregen we een gift die we zagen als de bevestiging en waarmee we de kinderen in elk geval voor een half jaar konden inschrijven. Voor ons ook echt een bevestiging dat het een juiste school is voor hen!
Ze gaan er nu 2 maanden heen en vinden het erg leuk, hebben al wat vriendjes gemaakt en beginnen de taal beter te leren (we hopen dat ze binnen de 6 maanden goed kunnen). Het is erg fijn dat Ruben en Laurens beiden goed Engels spreken en begrijpen waardoor ze zich meteen thuis voelen op school, waar dus Spaans en Engels gesproken wordt.
Een erg bijzonder en emotioneel moment was dat Torben Sondergaard werd vrijgelaten en werd uitgezet vanuit de VS naar Denemarken na 412 dagen in de gevangenis te hebben gezeten. Ik had de laatste dagen en weken voor z’n vrijlating intensief contact met hem, omdat we wisten dat de zaak z’n einde naderde. Dus we maakten plannen om de oversteek naar Europa zo soepel mogelijk te laten verlopen voor Torben en z’n gezin.
Niet lang na z’n vrijlating ging ik naar Denemarken om hem te ontmoeten. Het was erg bijzonder om Torben weer terug te zien en te horen wat hij allemaal meegemaakt heeft en hoe zwaar het is geweest. Maar bovenal hoe God in hemzelf heeft gewerkt en ik hem zachter en vriendelijker aantrof als ooit tevoren.
Een tijdje later waren ze met z’n allen hier in Spanje.
Het was ook het jaar dat mijn lieve Evelyn 40 jaar werd! Dat was net voor de kerst.
Al met al een goed en bewogen jaar met ups en downs. Het is niet altijd makkelijk je weg te vinden in een ander land zonder je familie of vrienden. Dingen werken anders, het leven loopt anders, mensen komen en gaan. Ook met de kinderen is het soms lastiger omdat we nog steeds aan het zoeken zijn hoe we het beste onze tijd kunnen besteden en voor hen ook hun vriendschappen te onderhouden en nieuwe vriendschappen te sluiten. Soms voelt het zo nietig wat we doen, maar we weten dat als we trouw zijn in het kleine, Hij ons ook het grote toevertrouwd.
Alle eer aan God die ons echt dagelijks leidt en helpt bij alle dingen die we moeilijk vinden.
We wensen jullie een heel goed en gezegend 2024 en wie weet komen we elkaar eens tegen hier in Spanje!