Vorige week reisden we af naar Portugal voor een kickstart weekend. We zijn met een volle auto vertrokken (7 mensen). Thijs mocht dit keer ook mee, voor hem was het een heel avontuur!
Omdat het een flink eind rijden was, besloten we ergens halverwege te overnachten. We vroegen aan een nieuwe discipel Javier, die een aantal weken geleden gedoopt is, of we bij hem konden verblijven voor een nachtje. We zouden hem dan ook kunnen bemoedigen, want hij is nog maar erg alleen. De enige christen in de wijde omgeving, zover als we weten.
We kwamen daar aan met een groep van 9 mensen en hadden een goede tijd samen. Zingen, praten over God en… zwemmen in zijn zwembad. Twee mensen zijn bij Javier achtergebleven om allerlei vragen te beantwoorden en samen de Bijbel te lezen. De rest ging door naar Portugal.
Lage opkomst
Er waren maar erg weinig mensen op de kickstart. We hadden dat vooraf al gezien. Een paar jaar terug zou ik gezegd hebben: het is het niet waard om zo’n eind te rijden voor 6 of 7 man. Dan kunnen we het beter afblazen. Maar nu weet ik dat het niet gaat om hoeveel mensen er komen, maar wie er komt. Of zelfs om gewoon te gaan, zonder dat we weten wat ons te wachten staat. Want voor God is elk individu belangrijk en een persoon met Jezus kan echt het verschil maken in zijn of haar omgeving.
God werkt!
We hadden een hele goede tijd. Een dame kwam helemaal uit Oostenrijk en had een achtergrond in de islam. Ze wist al een tijd dat ze gedoopt wilde worden, maar kon in haar omgeving niemand vinden die dat kon doen. Haar vriend woonde sinds kort in Portugal en toen ze zag dat daar een kickstart gehouden zou worden wist ze dat ze daar gedoopt wilde worden. Het was een mooi moment en na de doop ontving ze de Heilige Geest en sprak ze in tongen. Ze was enorm blij en dankbaar dat ze dit mocht meemaken! Vervolgens hebben we haar gekoppeld aan een contactpersoon in Oostenrijk in de stad waar ze woont.
Verder was er nog een stel in Portugal dat beide het evangelie nodig had. Na een goed gesprek besloten dat ze zich moesten laten dopen. Ook hebben we mensen meegenomen de straat op en gebeurden er bijzondere dingen. Zo was er een mevrouw die met krukken liep en veel pijn had. Na een paar keer gebeden te hebben, ging het beter met haar en wandelde ze zonder krukken weg.
Bevrijding van demonen
De terugweg hadden we een afspraak bij een vriend en discipel in Cáceres. Hier waren we vorig jaar ook al een week geweest. We konden een nachtje bij haar logeren, maar ze zei dat een dag misschien wel te kort zou zijn, want zoveel mensen in haar omgeving hadden hulp nodig. We besloten twee nachten te blijven en we hebben het erg druk gehad. Het was een komen en gaan van mensen bij haar in huis! Sommigen hadden het evangelie nog nooit gehoord, anderen wel en hadden bevrijding nodig. Er zijn verschillende mensen bevrijd. De laaste dag wilden we op tijd vertrekken, maar er was nog een dame die hulp nodig had. Toen ze binnenkwam was ze erg skeptisch en op haar hoede. Ze had kwade gedachten over ons.
“Dit is de krachtigste ervaring die ik ooit heb gehad”
Maar terwijl het gesprek met haar vorderde zag ze dat ze zich moest bekeren en bevrijding nodig had. Ze had zich ingelaten met verschillende occulte dingen. We baden voor haar en demonen verlieten haar, nadat ze ons probeerden te intimideren. Terwijl we baden voor haar hing ze helemaal slap voorover alsof ze helemaal geen kracht maar had. Toen kwam ze met een schok overeind en keek me recht aan met hele dreigende ogen. Maar kort daarna verlieten de demonen haar en was ze kalm. Ze wilde bij ons blijven en vroeg of ze misschien de school kon volgen. Een totaal verschil met twee uur eerder. Een dag later zei ze dat ze echt het gevecht in haarzelf voelde en dat het de krachtigste ervaring was die ze ooit meemaakte.
Thijs gedoopt!
Onze oudste zoon Thijs was mee op de reis en maakte dit allemaal van dichtbij mee. Thijs en ik hadden in de weken ervoor al vaker over de doop gesproken. Hij begon er vaak zelf over en dan kon ik hem uitleggen wat de betekenis is.
Vroeger is me verteld dat de doop iets symbolisch is. Waamee je aan de buitenwereld laat zien wat er binnen in je is veranderd.
Vroeger is me verteld dat de doop iets symbolisch is. Waamee je aan de buitenwereld laat zien wat er binnen in je is veranderd. En dat je daarmee ook toegevoegd wordt aan de gemeente (de kerk). Daarmee werd de doop een soort ‘pluspakket’. Je kan al gered zijn en bij Jezus horen, maar nog niet onderdeel zijn van een kerk, omdat je nog niet gedoopt bent. Maar omdat dat slechts iets symbolisch is, kon dat wel uitgesteld worden. Maar dat klopt niet! Alle teksten in de Bijbel over de doop in Jezus zeggen iets anders:
- Handelingen 2:38: de doop voor "vergeving van zonden"
- 1 Petrus 3:28: de doop "behoudt ons"
- Handelingen 22:16: de doop "wast zonden weg"
- Kolossenzen 2:12: de doop "begraaft ons met Jezus"
- Galaten 3:27: de doop "bekleed ons met Christus"
Toen Naäman bij de profeet kwam in het oude testament en graag genezing wilden ontvangen, kreeg hij de opdracht: dompel je 7 keer onder in de Jordaan en je zult genezen. Hij deed het (met tegenzin), maar het werkte! Waarom? Omdat hij gehoorzaam was. Hij had geloof in een opdracht die belachelijk leek. Zo was er ook een blinde die bij Jezus kwam. Jezus maakte modder en streek dit op zijn ogen. Vervolgens zei Jezus: ‘Ga naar het badhuis en was je daar’. De blinde deed het en werd genezen! Dezelfde Jezus zegt: “Ga nu op pad en maak alle volken tot leerlingen van Mij. Doop hen in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest.“. Gehoorzaamheid aan deze opdracht is noodzakelijk voor je redding. Ook zie je dat de eerste discipelen in Handelingen een evangelie predikten waarop de respons was: bekering en doop (en ontvangen van de Heilige Geest). Die dingen zijn nooit los van elkaar geweest.
“Ik wil dit niet langer. Maar het lukt me niet om ermee te stoppen. God moet een wonder doen.”
Thijs begreep het goed. Hij zag in dat hij een probleem heeft met God en verlangde ernaar een nieuw leven met Jezus te beginnen. Hij is nog maar 12, maar hij heeft al veel meegemaakt. Zo heeft hij al vanaf jonge leeftijd last van woedeaanvallen en laat erg moeilijk gedrag zien. Daardoor was het moeilijk thuis, maar ook op de verschillende scholen waar hij geweest is. Hij zei: “Ik wil dit niet langer. Maar het lukt me niet om ermee te stoppen. God moet een wonder doen.”
We zijn zo blij dat Thijs besloot voor Jezus te gaan leven! Lang geleden maakte ik me wel eens zorgen of onze kinderen genoeg van het geloof zouden meekrijgen als we niet meer naar een gewone kerk zouden gaan. Iemand zei toen heel treffend: ‘Denk je echt dat één uurtje zondagsschool in de week een verschil gaat maken? Nee, kinderen kijken naar hun ouders. Je moet het ze als ouders zelf het leven met Jezus voorleven. Ze prikken makkelijk door hypocrisie heen, als je wat anders zegt dan je zelf leeft.’
Gods’ zegen!
