Hoi allemaal! Ik stuur je even een update vanuit een klein plaatsje Ribadavia nabij Ourense. Na 18 nachten in de camper hebben we nu 2 nachten een AirBnb geboekt voor ons gezin. De anderen slapen in een gastgezin (Caleb, Katherine en Andre) en Abraham en Annemarie in hun camper. Ruben werd gisteren niet zo lekker, hij was misselijk en moest een paar keer overgeven. We hadden bovendien erg veel was en geen elektriciteit voor de camper op de plek waar we stonden. Dus zijn we heel blij dat we nu wat meer comfort hebben.
#bilbao #mission pic.twitter.com/RRJDG5EpDc
— Robbert Dam (@robbertdam) April 19, 2021
Oei, de camper start niet meer!
Gisteravond besloten we dit en boekten we de AirBnb. We moesten bij een hotel (5 minuten rijden van de overnachtingsplek) de sleutel ophalen. Toen we de sleutel hadden en we weer verder wilden rijden, wilde onze camper niet meer starten! Het was al vrij laat, half 10 ’s avonds. Dus toen kort gebeden en toen heeft Evelyn een stuk of 3 mensen benaderd voor startkabels. Het probleem is dat maar erg weinig mensen Engels spreken, maar de 3e persoon die ze aansprak bleek goed Engels te spreken en… hij bleek automonteur te zijn! Z’n garage lag op 3 minuten rijden dus hij beloofde om een apparaat te halen om te auto te kunnen starten. Hij kwam al snel terug, maar het bleek dat de accu niet het probleem was. Het leek erop dat de starter niet goed functioneerde en door een paar tikken te geven op de juiste plek op de startmotor (het relais) konden we de camper weer starten. Vandaag hielp hij ons mee om een afspraak te maken met een garage die morgen bij onze B&B langskomt om het probleem verder te verhelpen. Dat is dan weer zo bijzonder: we bidden en God regelt direct een geweldige oplossing. Hoe groot is de kans dat je binnen een paar minuten een goed Engels sprekende automonteur tegen het lijf loopt? Dit gebeurt keer op keer! Dat is God. Hij is dichtbij en betrokken bij ons leven. Niet alleen bij ons leven, maar ook bij jouw leven – op dezelfde manier.
De leiding van de Heilige Geest
Die leiding van God bleek ook heel duidelijk toen we hier in Ourense aankwamen. We wisten voordat we aan de reis begonnen nog niet dat we hier terecht zouden komen. En we merken dat we op precies de juiste plek zijn. Ik zal proberen uit te leggen hoe dit allemaal werkt.
We begonnen de reis naar Spanje met één contactpersoon. Dat kwam zo. Een maand of 2 geleden waren we in Polen. We spraken toen met Abraham en Annemarie over de plannen om door Europa te reizen. Abraham zei: op de een of andere manier heb ik Spanje op m’n hart. Ik denk dat God wil dat we naar Spanje gaan. Wij hadden zoiets: okay, we gaan ervoor bidden en we moeten toch ergens beginnen, dus dan gaan we maar richting Spanje, tenzij God wat anders duidelijk maakt. Ik deed tijdens die reis ook een livestream en helemaal aan het einde vertelde ik dat we van plan waren naar Spanje te gaan en als er daar iemand is die ons wil ontvangen dan hij of zij dan even contact met ons moet opnemen.
Vervolgens kreeg ik via de TLR Map een bericht van een vrouw uit Cáceres. Dat ligt midden in Spanje redelijk in de buurt van Portugal:
Hi Robert and family! I have just watched the latest video in YouTube, and I’m thrilled. I am a missionary kid from Finland and lived most of my life in Spain. Two years ago the Lord spoke to me in a dream it was time to come back to Spain and we did. I live in a city called Cáceres with my three daughters, close to the border of Portugal. The Lord has taken good care of us through very difficult times. I would be so happy to be able to meet you. I have prayed and seen some people get healed, but not living the full life yet. I’m praying for your trip, may God bless you abundantly. 🙂 Susanna.
Evelyn heeft vervolgens contact met haar gezocht en ook contact met haar gehouden. We besloten in ieder geval op onze reis Cáceres aan te gaan doen, dus dat stond vast.
De eerste stop was Bilbao. Dat was een beetje random gekozen en we hebben daar niet veel in de omgeving kunnen doen. Wel was het als groep een hele goede tijd om elkaar beter te leren kennen en ook wat spanningen die er waren weg te nemen. Dus dat was wel heel belangrijk, om die tijd met elkaar te hebben, voordat we anderen kunnen helpen.
Daarna was het plan naar Santiago de Compostella te gaan, een bekend bedevaartsoort in Spanje. Toen we dat aan ons contactpersoon Susanna vertelden, zei ze: “Hee, daar woont mijn zus in de buurt. Misschien kun je bij haar langsgaan.”.
En zo kwamen we in contact met Johanna, de zus van Susanna. Ze stelde haar huis voor ons open en we konden de campers voor haar deur parkeren en de anderen konden blijven slapen. Ze vertelde ons dat zodra ze ons had uitgenodigd er een flinke strijd losbarstte bij haar, die dagenlang aanhield. Ze had echt de indruk dat God iets wilde gaan doen en dat dat flink werd tegengewerkt!
Haar zus bleek heel erg open te zijn voor wat we kwamen brengen. Het evangelie in z’n volheid, die tot vrijheid leidt, en de manier van discipelschap zoals we die verkondigen en uitleven. Maar ze besefte ook dat het voor flink wat roering zou gaan zorgen in de kerk. Zelf is ze een van de sprekers in de kerk en God had haar de laatste tijd al laten zien dat er dingen moeten veranderen en dat heeft ze ook al gepredikt. Maar dit zou nog een stapje verder gaan. Ze vertelde dit met tranen, het raakte haar echt. Maar ze is daar helemaal klaar voor en het is erg zeldzaam om zo iemand te treffen! Dus zo zien we God’s leiding. Het ‘idee’ om naar Santiago de Compostella te gaan was niet zomaar een idee, maar onderdeel van Gods plan. Want iedere gelovige loopt namelijk in een plan (Ef 2:10), en het is een kwestie om er biddend achter te komen wat dat is. Zo leidt God je.
De eerste bijeenkomst
Tijdens de eerste bijeenkomst in de kerk mocht ik zelf ook wat delen over het verschil tussen een ‘christen’ en een ‘discipel’. Ik maakte duidelijk dat het volgen van Jezus heel praktisch is en dat je vooral groeit door praktijkervaring (en nauwelijks door het horen van preken). Daarna sprak Abraham meer over de praktijk daarvan en werd liet hij ook zien dat in z’n werk gaat bij het genezen van zieken. Niet dat je daar een speciale gave voor hoeft te hebben, maar dat het vooral gewoon doen is. Er werd aan de kleine groep die er tijdens deze speciaal ingelaste kerkdienst gevraagd wie er pijn had. Er was daar een man die flink last van z’n rug en knieën had en ook zichtbaar pijn had. Hij had moeite om lang te staan. Vervolgens liet Abraham iemand voor hem bidden die daar nog geen ervaring mee had om te laten zien hoe simpel het is. En na een paar hele korte gebedjes verdween alle pijn uit het lichaam van de man. Z’n vrouw stond erbij en brak in tranen uit toen ze haar man door de zaal zag rennen! Wow, wat is het toch weer iedere keer ontzettend bijzonder om dit mee te maken! Het is eigenlijk gewoon een ‘demonstratie’ waarbij je laat zien hoe genezen van zieken in de praktijk werkt en niet een speciale genezingsbijeenkomst ofzo. En dan gebeurt er weer zo’n groot wonder!
De volgende dag klopte iemand aan de deur van onze camper en stonden de man en vrouw met een enorme pompoen voor de deur die ze wilden geven als dank. Alleen al het feit dat de man dit gevaarte zonder problemen kan dragen is een groot wonder. Hij voelde zich kiplekker.
Tijdens het demonstreren van ‘hoe zieken genezen’ in het kerkje genas deze man van rugklachten. Hij had last van boven- onderrug en knieën en had zichtbaar veel pijn. Tijdens het gebed genas hij en rende hij door de kerk! Een dag later bracht hij deze pompoen van z’n eigen land. pic.twitter.com/wkLcuxMdU6
— Robbert Dam (@robbertdam) April 26, 2021
’s Avond werd voor een grotere groep het evangelie gepredikt. En werd een oproep gedaan aan de mensen zich te bekeren. Echt de rotzooi uit hun leven weg te doen. Na die tijd kwamen er verschillende mensen naar voren voor gebed. Iemand kwam naar voren en vertelde over hoe hij vastzit aan porno en niemand wist ervan. Hij wilde hiermee stoppen en hij wilde Jezus volgen. Ik mocht met hem en voor hem bidden. Via een vertaler, want hij kon geen engels. Ik wilde hem dopen, en stelde dit voor, maar de vertaler begon met hem over een doopcursus. Hij had nog niet goed door wat de wedergeboorte inhoudt, hoe het echt een breken is met het oude leven en hoe de doop daar onlosmakelijk mee verbonden is. Wel weer lastig dan, want dan moet je eerst in gesprek met de vertaler. Maar goed, alles op z’n tijd.
Dat was het even voor nu. Ik hoop dat jullie zo weer een beetje op de hoogte zijn. Terwijl ik dit schrijf zijn de meeste anderen nu gesprekken aan het voeren met mensen uit de kerk die open zijn voor meer. We hopen echt op een blijvende doorbraak hier. Een paar mensen die in vuur en vlam komen te staan en die dan verder aan de slag gaan. Dan kunnen wij weer verder en misschien later nog terugkomen om te kijken hoe het gaat.
